دوباره پای غزل سویتان دوان شده است حروف واژه عشقم ترانه خوان شده است ردیف و قافیه هایم فقط به ذوق شماست که اینچنین همه همرنگ آسمان شده است زبان رو به سوی قبله مانده طبعم به جان رسیده و انگار پرتوان شده است فضای آبی شعرم نثار مقدمتان بهار هم به قدوم شما جوان شده است نَمی ز بارش حُسن شما و آل …

ادامه مطلب

              آنقدر آمدند و گرفتارتان شدند خاک شما شدند و هوادارتان شدند   زیباترین اهالی دنیای عشق هم یوسف شدند و گرمی بازارتان شدند   لطف شماست اینکه تمامی انبیا بالاتفاق سائل دربارتان شدند   آنها که پای منت چشم کریمتان بی سر شدند تازه بدهکارتان شدند   این بالهایی که زیر بت عشق سوختند خاک تبرک در و دیوارتان شدند   نفرین به …

ادامه مطلب

              می وزد طرفه نسیمی که دم روحانیست همه جا جلوه یار و همه جا نورانیست شب و جد و شب شادی شب مدحت خوانیست هشتمین روز همایون ربیع الثّانیست از محیط عظمت گوهر زهرا آمد البشاره حسن دیگر زهرا آمد آمد از برج ولایت قمر یازدهم یا ز دریای امامت گهر یازدهم یا ز سینای نبوّت شجر یازدهم حجّت یازدهم دادگر یازدهم خرّم …

ادامه مطلب

        سرگشته ی مسیر عبور برادری تو از تمام فاطمیان، زینبی تری آرام و باوقار و صمیمی و چاره ساز الحق که نور دیده ی موسی بن جعفری الحق که خون فاطمه جوشیده در رگت الحق که ماده شیری از اولاد حیدری بی تاب و بی قرار سوی طوس آمدی گفتی امام را  ز غریبی در آوری گفتی دلت هوایی کوی رضا شده ست چون آهوی شکسته …

ادامه مطلب

            امشب وجود را شرف دیگر آمده در جلوه آن جمال خدا منظر آمده در شام تیره مهر جهان گستر آمده دوران تیره گیّ و ستم بر سر آمده بر جنّ و انس و حور و ملک رهبر آمده عید امام صادق و پیغمبر آمده عالم محیط جلوۀ دادار سرمد است ملک وجود یکسره خلد مخلّد است هر سو که رو نهید عیان حسن احمد …

ادامه مطلب

      دلم خوش است که عمری به پای گلزارم مباد آنکه برون افکنی زگلزارم چگونه یار بخوانم تو را که می بینم تو خوب تز زگل استیّ و من کم از خارم دو قطره اشگ خجالت هزار کوه گناه کرامتی که همین است جنس بازارم محبّت تو نیاید زسینه ام بیرون اگر کُشند به تیغ و کَشند بر دارم به چشم پادشهان ناز می کند پایم که خاک …

ادامه مطلب

  شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن در عزای عسگری آید زنای اهل دل صد فغان همراه با شور ونوا یابن الحسن آب شد شمع وجودش زاتش زهر ستم خاک غم بر سر کنم زین ماجرا یابن الحسن در جوانی رفت از دنیا …

ادامه مطلب

          تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای آیینه دار حُسن حسینی، سکینه ای باید به رتبه زینب ثانی بخوانمت چون عمه ات به صبر نداری قرینه ای در آسمان صبر فروزنده کوکبی بین تمامی اُسرار رکن زینبی   دشمن ذلیل عزّو وقار سکینه است فریاد کربلای حسینی به سینه است در مکتب مجاهدت و صبر و ابتلا ایثار و استقامت و ایمان گزینه است هر چند …

ادامه مطلب

در ماتم فراق پدر گریه می کنم همراه شمس و نجم و قمر گریه می کنم شب ها و روزها ز غمش مویه می کنم تا آخرین توان بصر گریه می کنم خواب شبانه از سر زهرا پریده است مانند شمع تا به سحر گریه می کنم داغی عظیم دیده ام ای مردمان شهر با لحن جانگدازی اگر گریه می کنم پیغمبر طوایف اهل بکاء شدم قدر تمام اشک بشر …

ادامه مطلب

داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم لطفی اگر نبود مسلمان نمی شدیم یا ایّها الرّسول بدون دعای تو از پیروان عترت و قرآن نمی شدیم یا این که گوشه چشم اباالفضل تو نبود ما از تبار حضرت سلمان نمی شدیم بی حب خاندان تو در خانه ی کرم جایی نداشتیم و مهمان نمی شدیم ما امت توایم و علی هم کنار توست آیینه ات نبود نمایان نمی شدیم ما …

ادامه مطلب