سیدی ملبس به لباس روحانیت، پیرمردی با موهای سپید و خالی بر لب، عبای مشکی بر دوش که خبر از محرم می‌دهد، چین و چروکهای پیشانی‌اش نشان از خاطرات و تجربه‌ها دارد. سلام بر حسین(ع) و اصحابش زینت بخش صحبتهای آغازینش می‌شود و شاید این جملات، ارادت قلبی او به سیدالشهداست.
وقتی از گذشته اش می‌گوید، به آن افتخار می‌کند، زیرا به گفته خودش سالهای سال بر در اربابی نوکری کرده که عین آقایی است، می‌خواهد تا آخرین لحظه نوکری امام حسین(ع) را بکند و چیز دیگری نمی خواهد.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمد چهل اخترانی پیرمرد 67 ساله ای است که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در هیأتهای مذهبی قم حضور داشته و حتی مجبور به ترک ایران به سمت عراق شده و 9 سال در همسایگی امام خمینی(ره) در نجف اشرف زندگی کرده است. از عشق و علاقه و آخرین خواسته اش از امام حسین(ع) می‌گوید...
*هر روز عشق و علاقه ام به امام حسین(ع) بیشتر می‌شود
حجت الاسلام والمسلمین چهل اخترانی با اشاره به مسؤولیت خود در هیأت باسابقه چهل اختران خیابان چهارمران قم تصریح می‌کند: پدران و اجداد من مسؤولیت این هیأت را به عهده داشتند که من فرزند چهارم این خانواده هستم که افتخار خدمتگزاری در این هیأت را دارم.
وقتی از او می‌پرسم پس از چند دهه تلاش و کوشش در هیأتهای مذهبی، پیش آمده که احساس خستگی کنید یا اینکه کسی حرفی به شما زده باشد و ناراحت شده باشید و بخواهید از این فضا دور باشید، می‌گوید: نه هیچ وقت. باید عشق و علاقه باشد، عشق و علاقه ما از اجداد و پدرانمان به ما رسیده، بر همین اساس در این چند ساله نشده که احساس خستگی کنم؛ تا این ساعت روز به روز عشق و علاقه من به این دستگاه بیشتر شده که کمتر نشده و وقتی وارد شورای هیأتهای مذهبی شدم 60 ساله بودم و امروز 67 سال دارم که عشق و علاقه من نسبت به 7 سال گذشته هم بیشتر شده و این عنایتی از سوی سیدالشهداست.
حجت الاسلام والمسلمین چهل اخترانی ادامه می‌دهد: بسیار خرسندم و تا آخرین نفس دوست دارم با تربت امام حسین(ع) از این دنیا وداع کنم، همه خیر و برکتها در خانه امام حسین(ع) است، از برکت این خاندان است که زندگانی آرامی دارم و آبرویی هم که خدا به من داده به لطف عنایت حضرت سیدالشهدا(ع) است.
وقتی از این پیرغلام اهل بیت(ع) می‌پرسم پس از این همه سال تلاش در مکتب امام حسین(ع) اگر یک خواسته از این حضرت داشته باشید چه می‌خواهید، بغضی کرده و ادامه می‌دهد: خواسته من این است که تا آخرین لحظه بتوانم نوکری امام حسین(ع) را انجام دهم و چیز دیگری نمی خواهم، زیرا نوکری امام حسین(ع) آقایی است، کفش جفت کردن در خانه ایشان آقایی است، کسی که با اخلاص در خانه امام حسین(ع) گام بگذارد ناامید برنمی گردد.
*مداحی‌های پیش از انقلاب، پس از انقلاب
وی به شرایط خاص عزاداری برای امام حسین(ع) در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرده و تصریح می‌کند: آن زمان هیأتهای عزاداری پراکنده بودند که بعد از انقلاب اسلامی آموزش دینی و مذهبی به مسؤولان هیأتهای ارایه شد تا به سمت و سویی بروند که مسجد محوری و روحانی محوری را مد نظر قرار بدهند، آن موقع اصلا این آموزشها نبود.
این پیرغلام اهل بیت(ع) ادامه می‌دهد: دسته‌های عزاداری پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به خاطر تحت فشار بودن، اشعار عادی را می‌خواندند و از شهربانی اجازه می‌گرفتند تا به سمت حرم بیایند و عزاداری یا زنجیرزنی به صورت عادی بود.
وی همچنین مداحی‌های پیش از انقلاب با امروز را قابل قیاس نمی داند و خاطرنشان می‌کند: مداحی هیأتهای پیش از انقلاب اسلامی قابل قیاس با امروز نیست، آن زمان چند مداح مسن بودند که تنها اشعار سینه زنی را قرائت می‌کردند، اما امروز مداحان توانا در هیأتهای هستند که با اشعار انقلابی و مذهبی جوانان را جذب می‌کنند. اولین هدف سیدالشهدا (ع) از قیام عاشورا، اقامه نماز و امر به معروف و نهی از منکر بود، چند سالی است ظهر عاشورا اقامه نماز توسط هیأتهای مذهبی انجام می‌شود و این برنامه ای بود که شورای هیأتهای مذهبی پیشنهاد کرد. همان طور که امام راحل فرمودند هر چه داریم از این محرم و صفر داریم، الحمدلله مقام معظم رهبری نیز عنایت خاصی به این هیأتهای دارند.
*حضور امام خمینی(ره) در هیأت چهل اختران قم
وی با ذکر خاطره ای از حضور امام خمینی(ره) در هیأت چهل اختران قم ادامه می‌دهد: امام خمینی(ره) از شب اول محرم به هر تکیه ای تشریف می‌آوردند دو روز پیش از حادثه 15 خرداد سال 42 در هیأت چهل اختران نیز حضور یافته که برادرم بالای منبر بود و جمعیت عظیمی، جمال امام را مشاهده کردند. 15 خرداد سال 42 دو روز بعد از عاشورا بود که دژخیمان آمدند و امام راحل را شبانه دستگیر کردند و خبر که به محله چهل اختران رسید پدر من که علاقه مند به امام بودند به همراه جمعیت عظیمی حرکت کردند.
هیأتهای مذهبی در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی تحت فشار بودند، اما مردم در قالب این هیأتهای با خواندن این شعر که: حسین گفت امروز در دشت بلا/ با زورگویان جنگ شد واجب مرا یاحسین یابن المصطفی/ هستیم ما تابع، تو را حسین ای خون خدا/ گشتیم در راه خدا گشتیم ما تابع تو را یاحسین یابن المصطفی؛ با مشتهای گره کرده در خیابانها حرکت می‌کردند، همه هیأتها در آن سال این‌گونه اشعار را می‌خواندند.
پیرغلام اهل بیت(ع) با بیان اینکه این هیأت چندین بار مورد هجوم مأوران پهلوی قرار گرفت، تصریح می‌کند: هیأت چهل اختران قم از سال 42 به طور مدام برنامه داشت که مردم هرساله ظهر عاشورا از تمام قم به این هیأت ملحق می‌شوند و هیات در صحن حرم مطهر حضرت معصومه(س) به عزاداری می‌پردازد.
ممانعت عزاداری در مساجد و تکایا از جمله برنامه‌های رژیم پهلوی بود که در ماه محرم مانع حضور مردم در هیأتهای می‌شد. حجت الاسلام والمسلمین چهل اخترانی در این باره می‌گوید: با وجود همه ممانعت‌ها عزاداران از روز 15 خرداد که 12 محرم بود به سمت حرم مطهر حضرت معصومه(س) حرکت کردند، وقتی وارد صحن حرم مطهر شدیم مرحوم حاج آقا مصطفی در حرم با علما جمع بودند که ماجرای دستگیری جضرت امام (ره) را بیان کردند و مردم با شعار «یا مرگ یا خمینی» به خیابانها ریختند که دو نفر از محله چهل اختران به نامهای حسن کلهر و ابراهیم غفاری به شهادت رسیدند، ظهر همان روز که خیمه‌ها هنوز برپا بود سید حسین روزنامه فروش نیز به شهادت رسید.
*روضه علی اکبر(ع) و گریه امام خمینی(ره)
حجت الاسلام والمسلمین چهل اخترانی با اشاره به همسایگی با امام خمینی(ره) در نجف خاطرنشان می‌کند: پس از حرکت عزاداران هیأت چهل اختران و اعتراض به دستگیری امام خمینی(ره) در روز 15 خرداد سال 42 من به اتفاق پدرم تحت فشار بودیم که شبانه به سمت عراق رفتیم و 9 سال در نجف اشرف سکونت داشتیم و وقتی امام راحل از ترکیه به عراق تشریف آوردند خبر دار شدیم و به کاظمین برای عرض ارادت و استقبال آمدیم. خانه امام راحل در شهر نجف کنار خانه ما بود، امام توجه زیادی نسبت به اهل بیت(ع) داشتند، یک مرتبه ندیدم امام راحل از مقابل قبر مطهر امیرالمومنین علی(ع) داخل حرم بشوند، بلکه از پشت سر می‌آمدند و زیارت جامعه را می‌خواندند و تاکید می‌کردند که این زیارت خوانده شود.
در زمانی هم که آیت ا... سید مصطفی خمینی (ره) آنجا به وضع ناجوری شهید شد، بسیاری از علمای بزرگ به دیدار ایشان آمدند، اما امام اشکی برای فراق ایشان نریختند تا اینکه مرحوم کوثری که پسر دایی بنده هستند مداحی کردند و روضه علی اکبر(ع) را خواندند که حضرت امام بدشت گریستند. امام خمینی(ره) در دهه اول محرم از نجف اشرف به مدت ده روز به کربلا می‌آمدند و پس از آن به نجف بازمی گشتند.
*ماجرای دختری که هر ظهر عاشورا به قم سفر می‌کند
وی به ذکر خاطره ای از عنایات امام حسین(ع) در هیأت چهارمردان پرداخته و می‌گوید: ظهر عاشورا بسیار حزن انگیز است و محله چهل اختران نیز محله سادات است که نیمی از جمعیت آن سادات هستند و همه ساله در روز عاشورا دسته عزاداری از حرم حضرت موسی مبرقع فرزند بلافصل امام موسی کاظم(ع) تا حرم حضرت معصومه(س) به عزاداری می‌پردازند، کاه به سر می‌ریزند و گل به خود می‌مالند. بیماران نیز در مسیر این هیأت قرار می‌گیرند، سال 89 فردی که روی صندلی چرخدار برای شفا آمده بود تعریف می‌کرد: بین دسته عزاداری برای شفا آمده بودم که سیدی آمد و دستی بر سر من کشید، احساس کردم می‌توانم از صندلی چرخدار پیاده شوم، ما حتی به منزل ایشان رفتیم که خودشان آمدند و در را باز کردند.
سال 85 نیز دختری که از شیراز به قم سفر کرده بود با عنایت امام حسین(ع) شفا گرفت و همه ساله در ظهر عاشورا با سفر به قم مقابل در ورودی حرم حضرت معصومه(س) در بین دسته عزاداری هیأت چهل اختران عزاداری کرده، اشکی ریخته و به شیراز برمی گردد. این همه عنایات به دلیل ویژگی حزن انگیز ظهر عاشوراست، زیرا افراد ارتباط قلبی پیدا می‌کنند و نتیجه هم می‌گیرند.
