بسم الله الرحمن الرحیم
علما و بزرگان سفارشات زیادی راجع به حفظ قران داشته و دارند که سیر زندگی آنها به این واقعیت اشاره دارد که درکنار تلاوت آیات قران، به حفظ آیات الهی می پرداختند
به چند نمونه از این موارد اشاره میکنیم:
شهيد ثاني در کتاب شريف منية المريد در باب اداب تعليم و تعلّم مي فرمايد: اوّلين کاري که طالب علم موظّف به انجام آن است حفظ متقن قرآن کريم مي باشد چرا که قرآن اساس علوم و اهم آن مي باشد و سيره متقدّمين بر اين بود که فقه و حديث را به غير حافظ قرآن تعليم نمي نمودند و پس از حفظ قرآن، اشتغال او به ساير علوم نبايد به نحوي باشد که منجر به فراموشي قرآن گردد و يا آن را در معرض فراموشي قرار دهد، بلکه بايد فراگيري آن را ادامه داده و روزانه مقداري از آن را دائما تلاوت نمايد. منيةالمريد- ص 263
-آيت الله جعفر سبحاني دام ظله:
اگر خداوند عمر دوباره اي به من بدهد در درجه اوّل در وقت، صرفه جوئي مي کنم. مثلاً ما، روزي «مقامات حريري» و يا اشعار عرب را حفظ مي کرديم اما از حفظ قرآن باز مي مانديم در صورتي که بايد قرآن را حفظ مي کرديم. مجله سباء سال سوم، ش 21 ص 12 .
در ديداري که تعدادي از حافظان قرآن با ايشان داشتند، سؤال شد، برخي رواياتي که در فضل حفظ و حافظ قرآن آمده است، توجيه تأويل کرده و مي گويند، مراد حفظ الفاظ نيست، ايشان در پاسخ فرمودند: «اصولاً در زمان پيغمبر، قرآن حفظي بوده است کتابت، کم بود چند نفر، قرآن را مي نوشتند؛ همه حفظي بود؛ حفظ قرآن مهم است قدم اوّل است، انسان مي خواهد نماز بخواند قدم اول حفظ قرآن است، حفظ نماز است».
ايشان در پاسخ به سؤال دوم که در خصوص تأثير حفظ قرآن در تحصيل بود فرمودند:
«قرآن نور است. انسان اگر در ذهنش نور باشد معلوم است که مؤثّر است. من امتحان کرده ام کساني که با قرآن مأنوسند، کم يا زياد، کمتر گناه مي کنند... همين انس با قرآن، انسان را از گناه نگاه مي دارد»
- آيت الله حسن زاده آملي مدظله العالي:
حقيقت امر اين است که از همان ابتدا عشق عجيبي به ديوان شعرا و نيز نظم و شعر داشتم روي اين ذوق، همان وقت، تمام دوبيتي هاي بابا طاهر را حفظ بودم و تمام رباعيات خيام را و اکثر غزليات حافظ را، همين طور ديگران را. اي کاش از همان وقت کسي به من مي گفت که آقا به جاي اين که اين ها را حفظ کني، شروع کن به حفظ قرآن و الان اين حسرت براي من به جاي مانده است که اين عشق و علاقه اي که به دواوين (ديوان هاي) شعرا داشتم، کاش در حفظ قرآن به کار مي بردم. ميراث ماندگار ص 563.
آیت الله العظمی مکارم ( دامت برکاته) در سفرش به طلاب فرمودند:
من معتقدم طلبه ها دو دسته اند؛ یک دسته حافظه های قوی و زمینه های حفظی مناسبی دارند به گونه ای که اگر وقت بگذارند به راحتی می توانند حافظ قرآن شوند. من به این گونه افراد سفارش می کنم که حفظ را به طور جدی پیگیری کنند؛ حوزه ها یه عده حافظ قرآن در سطح عالی باید داشته باشند؛ ولی گروه دیگر من به این دسته توصیه می کنم آیاتی را برای استشهاد بر مسائل مختلف مورد نیاز است حتما از حفظ داشته باشند.(مجله پیام قرآن/پیش شماره ۶/شهریور ۷۲/ص ۵۲)
