شعر ام لبنین (خاکساری )

با اینکه عمری در دواوین کهن هستی
ام البنین! اما فراتر از سخن هستی

مانند زهرا از تو بوی گریه می‌آید
ام البکای دیگری در شعر من هستی

در روضه‌ی مادربزرگم سفره ات پهن است
تو اول هر ماه شمع انجمن هستی

نامادری! مادر صدایت میکند زینب
یعنی تو هم ام الحسین ام الحسن هستی

یک نیمه ات ام البنین و نیمی ات زهراست
گویا دو روح توأم در یک بدن هستی

فاطمه‌ی ام اسد باید خطابت کرد
تو از خواتین غیور شیرزن هستی

عمری به زیر چادرت اهل کسا داری
با چهار تا اولاد خود یک پنج تن هستی

تنهایی، اما هیئت سیاری‌ای بانو
هم نوحه خوان هم گریه کن هم سینه زن هستی

کوچه به کوچه سیل اشک ات شهر را برداشت
صاحب عزای کشته‌ی دور از وطن هستی

از گریه ات هرشب گریزی تازه میسازی
هم خبره‌ی در روضه‌ای هم اهل فن هستی

شیب الخضیبی ماتمش خدالتریب ات کرد
از سوگواران امام بی کفن هستی

ام المصائب شد اگر که عمه‌ی سادات
از سال شصت و یک تو هم ام المحن هستی

****

“دوران” و “بابایی” و “قربانی” و “شیراوژن”
تو مادر عباس‌های صف شکن هستی

علیرضاخاکساری