روش_های_تربیتی: روش تذکر
یادآوری و همیشه در خاطر داشتن امکانات موجود(نعمت‌های در دسترس)و جلوی چشم مجسم کردن آینده(نعمت‌ها و کمالات قابل دسترس)و نیز در نظر داشتن پرتگاه‌های مسیر راه(عقوبت دنیوی)و خطرات آینده و قیامت،انسان را در جدی بودن، امیدوار و با احتیاط حرکت کردن بسیار کمک می‌کند.
پیام‌آوران الهی، در تربیت از روش تذکر نعمت‌ها و رحمت‌های الهی بهره می‌گرفتند و از این راه به اصلاح مردم همت می‌گماردند.
حضرت امیر(علیه السلام)می‌فرمایند:
«فَبَعَثَ فِیهِمْ رُسُلَهُ وَ وَاتَرَ إِلَیهِمْ أَنْبِیاءَهُ لِیسْتَأْدُوهُمْ مِیثَاقَ فِطْرَتِهِ وَ یذَکِّرُوهُمْ مَنْسِی نِعْمَتِهِ»
پس هراز چندگاه، پیامبرانی فرستاد و به وسیله آنان به بندگان هشدار داد تا حق میثاق فطرت بگزارند و نعمت فراموش کرده را به یاد آرند.
لذا یکی از روش‌هایى که انسان را در سیر به سوى اهداف تربیت و اتصاف به صفات الهى یارى مى‌کند، روش تذکر است، یعنى یادآورى خداى متعال و نعمت‌هایش و یادآور شدن مرگ و پیامدهایش.
