خدائی باز هم این غیرت کبوترها
که مرهمی شده بر زخم جسم پرپرتان
به روی بام به جسم تو سایه گستردند
که لااقل نخورد آفتاب پیکرتان
شاعر=مهدی مقیمی
هرچند که زیر آفتاب است تنت
صد شکر که غارت نشده پیرهنت
دیدند کبوتران تو را بر روی بام
با گریه شدند سایبان بدنت
شاعر=مهدی شریفی
زهر آمد و بر جوانه‌ی تاک افتاد
بر پیرهن دل رضا چاک افتاد
وقتی که اذان صبح سر می‌دادند
خورشید غروب کرد و بر خاک افتاد
شاعر=روح الله عیوضی
ما در غم و محنت تو گفتیم: حسین
با گریه به غربت تو گفتیم: حسین
وقتی که شنیدیم تو هم...لب تشنه...
در اوج مصیبت تو گفتیم: حسین
شاعر=سیدمجتبی شجاع
در عالَم جود جاودان‌ست جواد
بر آل علی عزیزِ جان‌ست جواد
یا فاطمه گریه کن به حال پسرت
جان داده به غربت و جوان‌ست جواد
در سینه دوباره ابتلا می‌آید
غم باز به اُردوی ولا می‌آید
دل‌های شکسته کاظمینی شده است
اینجاست که بوی کربلا می‌آید
شاعر=محمود ژوليده
