مدح حضرت معصومه(س)

تا کویرِ قم سراغ از ساحتِ دریا گرفت
آمدی و بر لبِ ایران تبسم پا گرفت

آمدی و شهد شد تقدیرِ شوره زارها
تا زمین شیرینیِ نام تو را بالا گرفت

خاک پایت شد! شبیه تک تکِ گل هایِ سرخ
آمد و زیر قدم های تو قلبم جا گرفت

حضرت معصومه ای(س) و چشم هایم فرش توست
با تو ایران رنگ و بویِ حضرت زهرا(س) گرفت

سر به زیر و با وقاری! از حریم چادرت
لذّت و شیرینیِ حُجب و حیا معنا گرفت

تا ابد شد خانۂ خورشید، بیت النّورِ تو
ماه از لحن مناجات تو نورش را گرفت

حضرت أختُ الرضا(ع) ایکاش تأییدم کنی
دوستت دارم! بگو چشمت مرا آیا گرفت؟!

رو زدم بر دختر موسی بن جعفر(ع) بودنت
چون همیشه بهترین را دختر از بابا گرفت!