غزلی تقدیم به کریمه ی اهل بیت علیهم السلام حضرت معصومه سلام الله علیها
ذکر یا معصومه در دلها قیامت می کند/
نام زیبایت دهان را پر حلاوت می کند/
خواهرشمس الشموسی،زین سبب خورشید هم/
نزد بیت النور تو عرض ارادت می کند /
اینکه نامت هست مثل نام مادر فاطمه /
از شباهت های تو با او روایت می کند /
می کنم احساس ، جنت در حوالی خودت /
گوشه ای در صحن آیینه اقامت می کند /
هر سه شنبه ابتدای رفتنش تا جمکران /
مهدی صاحب زمان اینجا عبادت می کند /
حضرت جبریل آقای ملائک صبح و شام /
می رسد اینجا به زوار تو خدمت می کند /
می زند جارو تمام صحن ها را بعد از آن/
زیر پای زائرانت استراحت می کند/
قم حریم اهل بیت است و در اینجا زائرت/
چارده معصوم را یک جا زیارت می کند/
اینکه داری یک مدینه در میان مرقدت /
کار حاجی های ما را خوب راحت می کند/
هر که دلتنگ مزار مادرت زهرا شود /
می رسد پیش تو احساس رضایت می کند /
مثل بهجت ها و مثل مرعشی ها می شود/
حرمت کوی تو را هر کس رعایت می کند/
بس که می بارد کرم از این در و دیوارها/
اهل قم را این حرم اهل کرامت می کند/
نقطه ی آغاز جمهوری اسلامی تویی /
حوزه ی قم کل دنیا را هدایت می کند /
تا تو را داریم و تا شاه خراسان پیش ماست /
کشور ما در بلاها استقامت می کند/
