دعای وداع با ماه رمضان

 

اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتابِكَ الْمُنْزَلِ ﴿شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ﴾ وَهٰذَا شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدْ تَصَرَّمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَكَلِماتِكَ التَّامَّةِ إِنْ كانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي أَوْ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقايِسَنِي بِهِ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هٰذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هٰذَا الشَّهْرُ إِلّا وَقَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ،
 
خدایا تو در کتاب فرو فرستاده‌ات فرمودی: ماه رمضان‌ که در آن قرآن نازل شده و این است ماه رمضان‌ که گذشت، از تو می‌خواهم، به جلوه کریمت و کلمات کاملت، اگر بر من گناهی باقی مانده که نیامرزیده‌ای یا می‌خواهی بر آن عذابم کنی یا به آن مرا بسنجی، اینکه سپیده امشب طلوع نکند یا این ماه بگذرد، مگر اینکه آن گناه را از من آمرزیده باشی، ای مهربان‌ترین مهربانان،
 
 
اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحامِدِكَ كُلِّها أَوَّلِها وَآخِرِها مَا قُلْتَ لِنَفْسِكَ مِنْها، وَمَا قالَ الْخَلائِقُ الْحَامِدُونَ الْمُجْتَهِدُونَ الْمَعْدُودُونَ الْمُوَفِّرُونَ ذِكْرَكَ وَالشُّكْرَ لَكَ الَّذِينَ أَعَنْتَهُمْ عَلَىٰ أَداءِ حَقِّكَ مِنْ أَصْنافِ خَلْقِكَ مِنَ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَالنَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ وَأَصْنافِ النَّاطِقِينَ وَالْمُسَبِّحِينَ لَكَ مِنْ جَمِيعِ الْعالَمِينَ؛ عَلَىٰ أنَّكَ بَلَّغْتَنا شَهْرَ رَمَضانَ وَعَلَيْنا مِنْ نِعَمِكَ وَعِنْدَنا مِنْ قِسَمِكَ وَ إِحْسانِكَ وَتَظاهُرِ امْتِنانِكَ، فَبِذٰلِكَ لَكَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ الْخالِدِ الدَّائِمِ الرَّاكِدِ الْمُخَلَّدِ السَّرْمَدِ الَّذِي لَايَنْفَدُ طُولَ الْأَبَدِ، جَلَّ ثَناؤُكَ أَعَنْتَنا عَلَيْهِ حَتَّىٰ قَضَيْتَ عَنَّا صِيامَهُ وَقِيامَهُ مِنْ صَلاةٍ وَمَا كانَ مِنَّا فِيهِ مِنْ بِرٍّ أَوْ شُكْرٍ أَوْ ذِكْرٍ.
 
 
خدایا تو را ستایش به همه ستایش‌هایت آغاز و انجام آن، چه آن ستایش‌هایی که برای خود گفتی و چه آنچه آفریدگان ستایش‌کننده و کوشنده و شمارنده و فراوان بجا آورنده ذکر و سپاست گفته‌اند، آنان‌ که بر ادای حقّت، یاری‌شان نمودی، از گروه‌های آفریدگانت: از فرشتگان مقرّب و پیامبران و رسولان و طبقات گویندگان و تسبیح‌کنندگان حضرتت، از همه جهانیان؛ آری ستایش می‌کنم بر اینکه ما را به ماه رمضان رساندی و حال آنکه نعمت‌هایت بر عهده ما بود و بهره‌ها و احسانت و نیکی‌های پی‌درپی‌ات پیش ما بود، به این خاطر تنها برای تو است آخرین حدّ ستایش، ستایشی جاودان، همواره، پایدار، همیشگی، بی‌نهایت تا در ابدیت پایانی نداشته باشد، بزرگ است ثنایت، ما را بر انجام تکالیف ماه رمضان یاری دادی تا از ما روزه و به پا داشتن نمازش را گذراندی و نیز آنچه از ما در آن انجام گرفته، از کار نیک و سپاس و ذکر،
 
اللّٰهُمَّ فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ وَتَجاوُزِكَ وَعَفْوِكَ وَصَفْحِكَ وَغُفْرانِكَ وَحَقِيقَةِ رِضْوانِكَ حَتَّىٰ تُظَفِّرَنَا فِيهِ بِكُلِّ خَيْرٍ مَطْلُوبٍ، وَجَزِيلِ عَطاءٍ مَوْهُوبٍ، وَتُوقِيَنا فِيهِ مِنْ كُلِّ مَرْهُوبٍ، أَوْ بَلاءٍ مَجْلُوبٍ، أَوْ ذَنْبٍ مَكْسُوبٍ؛
 
 
خدایا آن را از ما به نیکوترین پذیرش و گذشت و عفو و چشم‌پوشی و آمرزش و خشنودی‌ات بپذیر تا جایی که ما را در این ماه، به هر خیر خواسته و شایان عطای بخشیده شده برسانی و از هر امر هراسناک و بلای فرود آمده و گناه پیشه شده نگاه داری؛
 
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظِيمِ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ كَرِيمِ أَسْمائِكَ وَجَمِيلِ ثَنائِكَ وَخاصَّةِ دُعائِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَجْعَلَ شَهْرَنا هٰذَا أَعْظَمَ شَهْرِ رَمَضانَ مَرَّ عَلَيْنا مُنْذُ أَنْزَلْتَنا إِلَى الدُّنْيا بَرَكَةً فِي عِصْمَةِ دِينِي، وَ خَلاصِ نَفْسِي، وَقَضاءِ حَوَائِجِي، وَتُشَفِّعَنِي فِي مَسائِلِي وَتَمامِ النِّعْمَةِ عَلَيَّ، وَصَرْفِ السُّوءِ عَنِّي، وَ لِباسِ الْعافِيَةِ لِي فِيهِ، وَأَنْ تَجْعَلَنِي بِرَحْمَتِكَ مِمَّنْ خُِرْتَ لَهُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها لَهُ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ فِي أَعْظَمِ الْأَجْرِ، وَكَرائِمِ الذُّخْرِ، وَحُسْنِ الشُّكْرِ، وَطُولِ الْعُمْرِ، وَدَوامِ الْيُسْرِ.
 
 
خدایا از تو می‌خواهم، به حق بزرگ‌ترین چیزی که یکی از آفریدگانت از تو خواست، از نام‌های گرامی‌ات و ثنای زیبایت و دعای خاصت که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و این ماه را بزرگ‌ترین ماه رمضانی قرار دهی که بر ما گذشته، از زمانی که ما را به دنیا آوردی تاکنون از جهت برکت در حفظ دینم و رهایی جانم و برآمدن حاجتم و اینکه شفاعتم را در خواسته‌هایم بپذیری و در کامل کردن نعمتت بر من و برگرداندن پیش‌آمد بد از من و پوشاندن لباس عافیت به من و مرا به رحمتت از کسانی قرار دهی که شب قدر را برای آنان اختیار نمودی و آن شب را برای آنها بهتر از هزار ماه قرار دادی، در بزرگ‌ترین پاداش و اندوخته‌های باارزش و نیکی شکر و درازی عمر و پایندگی آسایش،
 
اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ وَطَوْلِكَ وَعَفْوِكَ وَنَعْمائِكَ وَجَلالِكَ وَقَدِيمِ إِحْسانِكَ وَامْتِنانِكَ أَنْ لَاتَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِشَهْرِ رَمَضانَ حَتَّىٰ تُبَلِّغَناهُ مِنْ قابِلٍ عَلَىٰ أَحْسَنِ حالٍ؛ وَتُعَرِّفَنِي هِلالَهُ مَعَ النَّاظِرِينَ إِلَيْهِ وَالْمُعْتَرِفِينَ لَهُ فِي أَعْفىٰ عافِيَتِكَ، وَأَنْعَمِ نِعْمَتِكَ، وَأَوْسَعِ رَحْمَتِكَ، وَأَجْزَلِ قِسَمِكَ، يَا رَبِّيَ الَّذِي لَيْسَ لِي رَبٌّ غَيْرُهُ، لَايَكُونُ هٰذَا الْوَداعُ مِنِّي لَهُ وَداعَ فَناءٍ، وَلَا آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِلِقاءٍ، حَتّىٰ تُرِيَنِيهِ مِنْ قابِلٍ فِي أَوْسَعِ النِّعَمِ، وَأَفْضَلِ الرَّجاءِ، وَأَنَا لَكَ عَلَىٰ أَحْسَنِ الْوَفاءِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ.
 
 
خدایا و از تو می‌خواهم به رحمت و بخشش و گذشتت و نعمت‌ها و جلالت و دیرینه احسان و عطایت، اینکه آن را آخرین بهره ما از ماه رمضان قرار ندهی تا ما را در سال آینده به آن برسانی، آن هم بر پایه بهترین حال؛ و هلال ماهش را همراه بینندگان به سوی آن و اعتراف‌کنندگان به آن به من بشناسانی در کامل‌ترین عافیتت و خوب‌ترین نعمتت و گسترده‌ترین رحمتت و برجسته‌ترین نصیب‌هایت، ای پروردگارم که برایم پروردگاری غیر او نیست، این وداع من نسبت به ماه رمضان وداع فنا و آخرین بهره من از دیدار نباشد تا آن را در سال آینده به من بنمایانی، در فراخ‌ترین نعمت‌ها و برترین امیدها، در حالی‌ که من برای تو بر پایه بهترین وفاداری باشم، به درستی که تو شنوای دعایی.
 
اللّٰهُمَّ اسْمَعْ دُعائِي، وَارْحَمْ تَضَرُّعِي وَتَذَلُّلِي لَكَ وَاسْتِكانَتِي وَتَوَكُّلِي عَلَيْكَ وَأَنَا لَكَ مُسَلِّمٌ لَاأَرْجُو نَجاحاً وَلَا مُعافاةً وَلَا تَشْرِيفاً وَلَا تَبْلِيغاً إِلّا بِكَ وَمِنْكَ، وَامْنُنْ عَلَيَّ جَلَّ ثَناؤُكَ وَتَقَدَّسَتْ أَسْماؤُكَ بِتَبْلِيغِي شَهْرَ رَمَضانَ وَأَنَا مُعافىً مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَمَحْذُورٍ وَمِنْ جَمِيعِ الْبَوائِقِ ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أَعانَنا عَلَىٰ صِيامِ هٰذَا الشَّهْرِ وَقِيامِهِ حَتَّىٰ بَلَّغَنِي آخِرَ لَيْلَةٍ مِنْهُ.
 
 
خدایا دعایم را بشنو و به زاری و خواری و درماندگی و توکلم بر خویش رحم کن، من تسلیم توأم، امید به موفقیت و سلامت کامل و شرافت و رسیدن به جایگاه رفیع، جز به تو و از جانب تو ندارم، بر من منّت بنه، ای که ثنایت بزرگ و نام‌هایت مقدّس است، به رساندنم به ماه رمضان و در حالی‌ که از هر ناخوشایند و محذوری و از همه ناگواری‌ها سالم باشم، ستایش خدای را که بر روزه این ماه و به پاداری عبادتش ما را یاری نمود تا مرا به آخرین شب آن رساند.‏
۵
از ۵
۱۴ مشارکت کننده