انگیزه و هدف از حفظ قران(1)

بسم الله الرحمن الرحیم

رسول گرامی اسلام در روز قیامت در پیشگاه الهی از امت خود راجع به مهجوریت و مظلومیت قران شکایت می کند که تعبیر قران از شکایت پیامبر اینگونه است" وقال الرسول یا رب ان قومی اتخذوا هذا القران مهجورا"(سوره فرقان آیه 30)

وظیفه هر مسلمانی است که برای رفع مظلومیت قران، هر تلاشی که میتواند انجام دهد .

قطعا حفظ قران ، یکی از توفیقات بزرگ الهی است که انشالله میتواند در کنار عمل به آیات الهی ، علاوه بر عاقبت به خیری و سعادت نیکو برای انسان،موجب رفع مهجوریت قران و رضایت قلب پیامبر گردد.

به چند نمونه از روایات وسفارشات اهل بیت و بزرگان راجع به حفظ قران اشاره می کنیم:

 

پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: درجات بهشت به تعدد آیه‎های قرآن است. وقتی که صاحب قرآن وارد بهشت شود، به وی می‎گویند بخوان و بالا برو، که هر آیه‎ای را درجه‎ای است. پس برتر از درجه حافظ قرآن درجه‎ای نیست. همچنین در روایات بیان شده که حافظان قرآن توان شفاعت کردن دیگران را نیز دارند.(مستدرك الوسائل، ج 4، ص 269.)

قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ: مَنْ قَرَأَ الْقُرآنَ عن حِفْظِهِ ثُمَّ ظَنَّ اَنَّ الله تَعالی لا یغْفِرُ لَهُ فَهُوَ مِمَّنْ اسْتَهْزِءَ بِآیاتِ الله. «کسی که قرآن را از حفظ بخواند و گمان کند که خداوند متعال او را نمی آمرزد، در واقع از جمله کسانی است که آیات خداوند را مورد استهزاء و تمسخر قرار داده است.»

 

لا یعَذِّبُ اللهُ قَلباً وَعَی الْقُرآن. «خداوند متعال قلبی که قرآن در آن باشد را عذاب نمی کند.»(آثار الصادقين، ج 17، ص 247.)

 

قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ: مَن قَرَاَ الْقُرآنَ حَتّی یسْتَظْهرَهُ وَ یحْفَظَهُ اَدْخَلَهُ اللهُ الْجَنَّةَ و شَفَّعَهُ فی عَشْرَةٍ مِنْ اَهْلِ بَیتِهِ کلِّهِمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النّارُ«هر که (آنقدر) قرآن بخواند تا حفظ شود، خداوند او را به بهشت داخل خواهد کرد و شفاعتش را درباره ده نفر از خانواده اش که آتش جهنم بر آن واجب شده، می پذیرد.»(مجمع البيان، ج 1، ص 45)

 

پیامبر بزرگوار اسلام در این باره می فرماید: اَشْرافُ اُمَّتی حَمَلَةُ الْقُرْآنِ وَ اَصْحابُ اللَّیلِ. «بزرگان امت من حاملان قرآن و نماز شب خوانان می باشند.»(سفينة، ج 2، ص 415.)

 

حاملان قرآن، چون با کلام خداوند انس و الفت دارند و سعی می کنند، خود نیز متخلق به اخلاق قرآن و متادّب به آداب الهی باشند، مرگ و حشر و نشر آنها همانند پیامبر است: قالَ رَسُولُ الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ: اِنَّ اَکرَمَ العِبادِ اِلَی اللهِ بَعْدَ الأنبیاءِ، العُلَماءُ ثُمَّ حَمَلَةُ القُرآن، یخْرُجُونَ مِنَ الدُّنیا کما یخْرُجُ الانبیاءُ وَ یحْشَرُونَ مِنْ قُبُورِهِم مَعَ الأنبِیاءِ وَ یمُرُّون عَلَی الصِّراطِ مَعَ الأنبِیاءِ و یأخُذُونَ ثَوابَ الأنبِیاءِ. پیامبر اسلام فرمود: «همانا بهترین بندگان نزد خدا بعد از پیامبران علما هستند و سپس حاملان (قاریان و حافظان) قرآن، آنان همانند انبیا از دنیا می روند، همراه آنان از قبرها برانگیخته می شوند، در کنار آنان از صراط می گذرند و پاداش انبیاء را (از خداوند)دریافت می کنند.»(بحار، ج 92، ص 17.)

 

قال رسول الله(ص): حَمَلَةُ القرآنِ عُرَفاءُ اَهْلِ الْجَنَّة«حاملان قرآن، سرشناسان اهل بهشت اند.»(وسائل الشيعه، ج 6، ص 175.)

 

 

 

۵
از ۵
۱۸ مشارکت کننده