شعر حضرت زهرا

ای تاج سر زنان عالم
وی مفخر دودمان آدم

از جوهر قدس، تار و پودت
از نور محمدی، وجودت

معیار کمال زن، تویی تو
مقیاس جلال زن، تویی تو

ای نادره در بحر رحمت
آویزه‏ی گوشوار عصمت

خیّاط ازل ز حجله‏ی غیب
در طارم نور غیب لا ریب

چون مشعل وحی را بر افروخت
پیراهن عصمت تو را دوخت

ای گنج هزار گونه گوهر
وی خوانده تو را خدای، کوثر

نسل تو، نگاهبان دین ست
بر تاج تو، یازده نگین ست

شاه شهدا که بر سر دین
بگذاشت نگین و تاج خونین

یک پاره‏ی پاک از تن توست
پرورده‏ی شیر و دامن توست

خونی که به شیر توست معجون
جز رنگ خدا نگیرد آن خون

اسلام، که روز او بشد شب
دادی تو گره به زلف زینب

ای در فلک پیمبری، ماه
خورشید، کمین کنیز درگاه

در قدر، ز کاینات برتر
با فضه -کنیز خود- برابر