سال ۱۳۴۱ در روستای شهیدپرور فردو از توابع استان قم در خانواده مذهبی و متدین مرحوم حاج علی اکبر محمدی، فرزندی چشم به جهان هستی گشود. مادر که از تبار سلحشوران فردو بود، او را علیرضا نامید و علیرضا را در دامان پرمهر و محبتش پرورش داد و او را فردی صبور، مذهبی و مؤمن تربیت نمود.
علیرضا دوران طفولیت را در کوچه های خاکی و با صفای روستا پشت سر گذاشت و پس از طی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در حالی که از استعداد خوبی برخوردار بود، به علت مشکلات اقتصادی خانواده و نبود دبیرستان در
روستای فردو، به ناچار تحصیل را رها نمود و راهی شهر قم شد و در یک گارگاه تعمیر خودرو مشغول کار شد.
با شروع مبارزات انقلابی مردم ایران به خیل انقلابیون پیوست و در راه پیروزی انقلاب از هیچ کوششی فروگذار نبود؛ از حضور در تظاهرات گرفته تا پخش اعلامیه های امام خمینی)ره( اهدای خون برای مجروحان و بیماران
نیازمند و… در سال ۱۳۵۷ نسیم پیروزی انقلاب اسلامی ورزید و امام شهدا با دم مسیحایی اش روح تازه ای به کالبد مردم ایران اسلامی دمید و ملت مسلمان و رنج کشیده ایران اسلامی در حالی که به تازگی از دست شاه جنایتکار و نوکران حلقه به گوشش راحت شده بودند و نفس راحتی می کشیدند، دیوانه ای با تحریک آمریکای جنایتکار و حمایت بلوک شرق و اعراب منطقه، تنور جنگ تحمیلی را روشن نمود. علیرضا که از تبار سلحشوران و شجاعان خطه شهیدپرور فردو بود، لباس رزم پوشید و عارفانه راهی جبهه های نبرد شد و در سال ۱۳۶۰ به خیل سبزپوشان سپاه اسلام پیوست.
او در عملیات های بیت المقدس، حصر آبادان، فتح المبین، محرم، رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر ۴، خیبر، بدر و والفجر ۸ شرکت داشت که در عملیات رمضان و بیت المقدس مجروح شد و در تاریخ ۲۵ / ۱۱ / ۶۴ در عملیات والفجر
۸ در حالی که جانشین گردان ادوات لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب علیه السلام بود به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر مطهرش در گلزار علی بن جعفرعلیه السلام قم در جمع شهدا قرار گرفت.
