حکم کاشت مو

احکام کاشت مو از منظر آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) :

اگر مانع از رسیدن آب در وضو و غسل باشد جایز نیست وگرنه اشکال ندارد.

این کار فی نفسه اشکال ندارد، به شرط اینکه از موی حیوان حلال گوشت و یا موی انسان باشد.

حکم کاشت مو از نظر حضرت آیت الله بهجت:

در فرض سؤال، کاشتن خلاف احتیاط وجوبی است و در صورت کاشتن باید برطرف شود و اگر امکان ندارد، احتیاط جمع بین وضو و غسل جبیره است و تیمم.

نظر حضرت آیت الله مکارم شیرازی در مورد کاشت مو:

در صورتی که واقعاً مو را بکارند و جزء بدن شود و رشد و نمو کند هیچ اشکالی ندارد و اگر مو به صورت مصنوعی باشد و مانع از رسیدن آب به بدن نگردد آن هم اشکالی ندارد، ولی اگر مانع رسیدن آب به بدن است فقط در مواقع ضرورت جایز است.

حکم حضرت آیة الله تبریزی در مورد کاشت موی طبیعی:

چنانچه کاشتن مو طوری باشد که در وقت وضو آب به پوست سر و صورت برسد مانعی ندارد.

احکام کاشت مو از منظر آیت الله سیستانی (مدظله العالی) :

اگر احتمال داده شود که مانع رسیدن آب به بشره(پوست) است باید برطرف شود.

احکام کاشتن مو از منظر آیت الله فاضل لنکرانی (رحمه الله) :

اشکال دارد و در صورت امکان باید برطرف شود، اگر نمی شود، وضو و غسل جبیره انجام شده و احتیاط تیمم هم بکند.

البته در نظر داشته باشید که تمام احکام بالا برای کاشت موی طبیعی است و برای ترمیم مو به وسیله کلاه گیس و اکستنشن مو نظر مراجع تقلید متفاوت است. در ادامه به برخی از احکام اکستنشن مو از منظر مراجع تقلید میپردازیم: 

حکم اکستنشن مو از دیدگاه مراجع عظام تقلید

حکم کاشت مو به روش اکستنشن

حکم کاشت مو  به روش اکستنشن از دیدگاه آیت الله صافی گلپایگانی: 

چنانچه توسط نامحرم بوده و یا مانع از رسیدن آب در وضو و غسل به بدن باشد حرام است، ولی در صورت ارتکاب، باید علاوه بر وضو و غسل جبیره‌ای احتیاطاً تیمم بدل از غسل یا وضو نیز بنماید.

حکم ترمیم مو با کلاه گیس یا اکستنشن از دیدگاه آیت الله نوری همدانی: 

چنانچه مانع وصول آب به پوست و مواضع غسل یا وضو باشد اشکال دارد و برای غسل یا وضو باید ازاله شود.

حکم کاشت مو با اکستنشن از دیدگاه آیت‌الله سیستانی: 

اگر مانع رسیدن آب به مو‌ها هر چند به نحو جزئی شود جایز نیست. باید قبل از غسل و وضو آن چه را که مانع رسیدن آب به عضو غسل و وضو باشد جدا کرد.

حکم کاشت مو به روش اکستنشن از دیدگاه آیت‌الله خامنه‌ای: 

اگر این کار در وقت نماز صورت نمی‌گیرد و شخص می ‌داند که برداشتن مانع بعداً مشکل است، بهتر است این کار را نکند. ولی اگر این کار را انجام داده است، حال وقت نماز شده و می‌خواهد نماز بخواند و به وضو یا غسل احتیاج دارد؛ در این وضعیت باید این مانع را برطرف کند، فرقی هم نمی‌کند ناخن کاشته باشد یا مژه‌ی مصنوعی، ولو اینکه این برطرف کردن با صرف وقت یا هزینه یا کمک گرفتن از دیگران ممکن بشود، به هر حال باید این مانع را برطرف کند، زیرا وجود این مانع نمی‌گذارد آب به مو‌های اصلی و پوست برسد.

اما اگر متوجه شود وقت نماز دارد می گذرد و فرصت برداشتن این مانع نیست یا هزینه‌ی بسیار بالایی لازم است که الان این هزینه را ندارد یا برداشتنش بسیار دشوار و سخت است و نتواند بردارد، آن وقت تکلیف و وظیفه عوض میشود؛ به این معنا که، چون مانع وجود دارد باید وضو و غسل جبیره انجام دهد و نمازش را بخواند.

حکم کاشت مو از دیدگاه آیت الله مکارم شیرازی:

در صورتی که مانع رسیدن آب به بدن نباشد اشکالی ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جایز است و در این صورت حکم جبیره دارد.