حضرت خدیجه کبری (س) حامی بزرگی برای پیامبر(ص) بودند و امام سجاد (ع) در آن سفر اسارت با افتخار خود را فرزند خدیجه کبری معرفی کردند. وجود نازنین خدیجه کبری(س) همان کسی بود که در غربت یار پیامبر بود. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: « چهار زن وارد بهشت می شوند، اول حضرت مریم (س)، دوم حضرت آسیه همسر فرعون، سوم حضرت خدیجه کبری (س)، چهارم حضرت فاطمه زهرا (س) است.»
این بانوی با عظمت در زمان جاهلیت که زن اصلا ارزشی نداشت از برجسته ترین شخصیت های زمان بودند و ایشان بسیار پاکدامن و طاهره و مبارکه بودند و ثروتمندترین زن جزیره العرب بودند ولی هرگز ثروت باعث آلودگی و فساد ایشان نشد. نقل قول معروف بر این است که خدیجه کبری زمانی که با پیامبر(ص) ازدواج کردند سن بالایی داشتند و دو مرتبه قبل از پیامبر ازدواج کرده بودند اما بعید است که این نقل ها درست باشد و اگر درست هم باشد چیزی از شأن ایشان کم نمی شود. خدیجه کبری (س) اولین بانویی بود که به پیامبر(ص) ایمان آوردند. پیامبر(ص) در بسیاری از کارهای مهم با خدیجه کبری (س) مشورت می کردند. این بانوی بزرگوار تمام ثروت خود را صرف اسلام کردند و در همه سختی ها در کنار پیامبر(ص) بودند و هرگز شکوه نداشتند. ایشان یار و یاور پیامبر بودند. حضرت خدیجه کبری برای حفظ و انت
شار دین خدا از مال کثیر خودش گذشت و خدا هم کوثر به ایشان عنایت کرد، این معامله با خداست. در زمانی که همه ثروت ها با چپاول و ربا به دست می آمد اما کاسبی و تجارت ایشان حلال بود و ذره ای ظلم در آن دخیل نبود. خدیجه کبری (س) هنر دینداری و گذشت و فداکاری را به ما آموختند.
