سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "آرامش در زندگی"، جلسه سوم، سال ۱۴۰۰
یکی از اصلی ترین و مهم ترین نیازهای هر انسانی در زندگی حس آرامش و خوشی است و این حق هر انسانی است تا بتواند نقشش را در عالم هستی به نحو احسن ایفا کند. آرامش هم حسی است که در درون انسان احساس می شود. ما محیط بیرون را نمی توانیم عوض کنیم چون بیرون خودمان پر از بلاهاست و این بلاها حکیمانه است و نباید توقع داشته باشیم که این بلاها از زندگی مان حذف شوند. بلا برای همه است ولی مهم این است که ما در بلاها دچار شکست نشویم و آرامش خودمان را حفظ کنیم. طرز دیدگاه و نگاهی که انسان به حوادث بیرونی دارد از خود حادثه مهمتر است؛ چون این نگاه ماست که حادثه ای را بزرگ یا کوچک ببینیم. در روایت داریم مومن در گذر حوادث شکسته نمی شود بلکه فقط گرد و خاک هایش گرفته می شود. اختلاف انسان ها در دیدگاه هایشان است. از خدا بلا نخواهید اما اگر بلایی هم آمد صبور باشید چون سنت الهی بر این است که در دنیا بلا هست و این دیدگاه انسانهاست که در مقابل بلاها صبور و شاکر باشند یا اینکه از بلاها فرار کنند. اولیای الهی نوع نگاه شان به عالم خاص است و هر سخنی را نمی گویند. گاهی اوقات انسان به دنیا تعلق پیدا می کند و دلبسته می شود و خدا هم بلایا را می فرستد تا این تعلقات دنیوی از ما گرفته شود. انسان باید نوع نگاهش را به زندگی اصلاح کند تا در بلاها و سختی ها خودش را نبازد.
