روش_های_تربیتی:  روش انتساب به غفلت و سهو

 


روش_های_تربیتی:  روش انتساب به غفلت و سهو


پس از تغافل، بهترین روش برخورد با متربى، در صورتى که خطاى وى ناچیز و اندک باشد، «انتساب به غفلت» است، یعنى فرض را بر آن گذاشته می‌شود که صدور چنین عملى از روى غفلت و نا آگاهى نسبت به عواقب سوء عمل بوده و یا اصولاً از قبح و زشتى عمل اطلاعى نداشته و یا بر فرض اطلاع، سهواً و ناخواسته چنین عملى از وى صادر شده است.

این روش نیز، خود مایه کرامت وبزرگوارى متربى و نیز ایجاد و اطمینان و اعتماد متربى نسبت مربى مى‌شود و مربى در در نزد متربى مقام و مرتبه‌اى عظیم مى‌یابد.

 این معنا از گفته امام على بن ابیطالب که فرمود: کار برادر دینى خویش را به بهترین وجه قرار ده نیز حاصل مى‌آید. با توجه به آنچه گفته شد، روشن گشت که باید بین فعلى که از روى عمد و آگاهى از متربى سر مى‌زند و افعالى که این اوصاف را ندارند تمایز قایل شده روش‌هایى که از این پس ارایه مى‌شود در حقیقت براى مقابله با افعال سومى است که متربى از روى عمد و آگاهى انجام مى‌دهد.

۵
از ۵
۱۵ مشارکت کننده