درنگی بر حکمت 13 نهج البلاغه

درنگی بر حکمت 13 نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ. راه تداوم نعمت ها: امام(علیه السلام) در این سخن حکمت آمیز به نکته دیگرى درباره آثار شکر نعمت و آثار کفران بیان مى کند و مى فرماید: «هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى مى آورد دنباله آن را به واسطه کمى شکرگزارى از خود دور نسازید»; (إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ(1) النِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا …
ادامه مطلب

بیخود امیدوار نشویم

بیخود امیدوار نشویم
نکند ما هم ادامه رو کار آنها شویم و به نا حق از خدا توقع داشته باشیم ... بدون اینکه عمل صالحی داشته باشیم ، از خدا پاداش بخواهیم و بگوییم ما که بندگان خوبی هستیم ... خدا ما را عذاب نمی کند ... خدا خیلی مهربونه !! :در حلم و مهربونیه خدا شکی نیست ولی هر چیزی حساب و کتابی دارد ... غرّه شدن به خدا مصیبت بزرگی است …
ادامه مطلب

درنگی بر حکمت دوازدهم نهج البلاغه

درنگی بر حکمت دوازدهم نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. ناتوان ترين مردم: شک نیست که یکى از مهم ترین سرمایه انسان در زندگى دوستان صمیمى است; این سرمایه نه تنها براى یارى کردن انسان در برابر مشکلات، بلکه براى انس گرفتن و از تجربه ها و نظرات آنها بهره گیرى کردن ضرورى است و جالب این که به دست …
ادامه مطلب

حیاء در اظهار ندانستن

حیاء در اظهار ندانستن
حیاء در اظهار ندانستن.در اظهار ندانستن نباید حیاء کرد. خجالت در ابراز ندانستن بسیار مورد ابتلا مردم است. چیزی را از انسان سؤال می‌کنند و او نمی‌داند، اما خجالت می‌کشد یا دون شأن خود می‌داند که بگوید نمی‌دانم و یک چیزی از پیش خود می‌سازد و پاسخ می‌دهد؛ این کار جفای به مخاطب است و اگر سؤال دینی باشد، جفای به دین خدا است.و در همین رابطه در سوره اسراء …
ادامه مطلب

گلایه کردن ممنوع

گلایه کردن ممنوع
گلایه کردن ممنوع امیرمؤمنان علی(ع) در پندی مفصل، نکاتی ارزشی در آداب معاشرت را به #شیعیان سفارش کرد که بخشی از آن ناظر به گلایه کردن برادران دینی از همدیگر است. آن حضرت در نهی از این کار فرمود: «إِذَا كَانَ لِلْمُخَالَطَةِ مَوْضِعٌ لَا تُكْثِرَنَّ الْعِتَابَ فَإِنَّهُ يُورِثُ الضَّغِينَةَ وَ يَجُرُّ إِلَى الْبَغِيضَةِ وَ كَثْرَتُهُ مِنْ سُوءِ الْأَدَبِ ارْحَمْ أَخَاكَ وَ إِنْ عَصَاكَ وَ صِلْهُ وَ إِنْ جَفَاك‏...» اگر رفت …
ادامه مطلب

حیاء در مقابل رسم های غلط

حیاء در مقابل رسم های غلط
حیاء در مقابل رسم های غلط حیاء از مبارزه با رسمهای غلط و عادتهای خرافی. گاهی رسم غلط و سنت غلطی در جامعه جا می افتد، آنقدرجا می افتد که مقدس می شود، آن قدر جا می افتد که تبدیل به عبادت می شود و شکستن آن مشکل می شود، آیا اینجا جای حیاست؟ خیر، داستان عمربن عبدالعزیز در مقابل سب کنندگان علی (علیه السلام) که حدود شصت سال سبّ …
ادامه مطلب

حیا در کسب علم !!!

حیا در کسب علم !!!
حیاء در کسب علم کی دیگر ازجاهایی که نباید حیا کرد در کسب علم است که نباید حیاء کرد. اگر انسان خجالت بکشد مسائل شرعی خود را سؤال کند، یا مثلاً کسی از معلّم خود خجالت می‌کشد که بخواهد از او سؤال کند، این شخص از دانش محروم می‌شود.کما این‌که از امام صادق (علیه السلام) در زمینۀ علم نقل شده که؛مَنْ‏ رَقَّ‏ وَجْهُهُ‏ رَقَّ‏ عِلْمُه؛ منبع :الکافي ج2 ص106   ا‏گر …
ادامه مطلب

درنگی بر حکمت یازدهم نهج البلاغه

درنگی بر حکمت یازدهم نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ، فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ. شکر قدرت: مى دانیم هر نعمتى شکرى دارد که اگر انجام گیرد موجب بقاى نعمت و افزایش آن است و اگر انجام نگیرد نعمت به مخاطره خواهد افتاد; ممکن است کم یا نابود شود. نیز روشن است که شکر تنها شکر زبانى نیست، بلکه باید با عمل مناسبى نعمت را شکر گفت; آن کس که خدا …
ادامه مطلب

درنگی بر حکمت دهم نهج البلاغه

درنگی بر حکمت دهم نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ. روش معاشرت با مردم:مى دانیم اسلام دینى اجتماعى است و آیات قرآن و روایات اسلامى به طور گسترده از معاشرت خوب با مردم سخن گفته است و روایات متواترى در این باره در منابع حدیث وارد شده. کلام امام(علیه السلام)در اینجا نیز ناظر به همین معناست مى فرماید: «آن گونه با مردم معاشرت …
ادامه مطلب

درنگی بر حکمت نهم نهج البلاغه

درنگی بر حکمت نهم نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام) إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى [قَوْمٍ أَعَارَتْهُمْ مَحَاسِنَ غَيْرِهِمْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُمْ سَلَبَتْهُمْ مَحَاسِنَ أَنْفُسِهِمْ] أَحَدٍ، أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ، سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِه. اقبال و ادبار دنيا: امام در اين کلام عبرت آموز به دگرگونى حال مردم در برابر کسانى که دنيا به آنها روى مى کند يا پشت مى نمايد اشاره کرده مى فرمايد: «هنگامى که دنيا به کسى روى آورد نيکى …
ادامه مطلب