تمام عشقش به اين است كه صبح‌ها در حرم اميرالمومنين مي‌خوانَد. قبل از نماز صبح خود را به حرم مي‌رساند و در راز و نياز با خداي علي، از او توفيق در خدمت رسانی به زائرانِ علي (ع) را طلب مي‌كند.
حاج حسن اشعري پيرغلام دستگاه اهل بيت و اباعبدالله حسين است.
متواضع است و به آرامي صحبت مي‌كند. از خاندان معروف و ريشه دار اشعري‌ها در قم بوده و احترام ويژه‌اي براي علما و روحانيون قائل است. او به عنوان مداح اعزامي از سوي بعثه مقام معظم رهبري به عتبات عاليات آمده بود تا در برنامه‌هاي رسمي بعثه كه در اعتاب مقدسه برگزار مي‌شود، دلهاي زائران را بيش از پيش با صاحبان كرم و وفا پيوند بزند و براي آن‌ها از سيره اهل بيت و دشواري‌ها و مظلوميتشان در اين راه بخواند و خود و مخاطبانش اشك بريزند و بر سينه بزنند.
تشويق پدر و مادرم مرا به اين راه آورد
او ، ورود به دنياي مداحي را لطف و عنايت اهل بيت و علاقه پدر و مادرش كه از همان كودكي تشويقش كردند عنوان مي‌كند و مي‌گويد: آن‌ها از همان كودكي مرا در جلسات قرائت قرآن مي‌بردند. يك شب باتفاق برادرم رفتيم و وقتي دو سه آيه قرآن خواندم هديه دادند و بعدش هم در جلسات مداحي شركت كردم.
۵۳ سال است كه مي‌خوانَم
او اولين مداحي‌اش را در دوران ابتدايي به ياد مي‌آورد كه هم جلسه قرآن را اداره مي‌كرده و هم برايشان مداحي مي‌كرده است. اشعري مي‌گويد: همان ايام علاقه به اهل بيت عليهم السلام داشتم و الان بيش از ۵۳ سال است كه دارم مي‌خوانم. از اهل بيت ممنونم كه تا اين ساعت اجازه دادند نام آن‌ها را بر لب جاري كنيم.
شور انقلابي در مبارزات عليه شاه
اشعري كه به همراه برادرِ روحاني‌اش در مبارزات قبل از انقلاب نيز حضور داشته است، خاطراتي از آن دوران برايمان بازگو مي‌كند: از قبل انقلاب در برنامه‌هاي انقلاب در كنار برادرم حضور داشتم و ايشان به اين جهت كه طبع شعر داشت، ذكر‌ها و شعارهايي مخصوص راهپيمايي مي‌داد، ما آماده مي‌كرديم و حركت مي‌كرديم و ذكر و شعار انقلابي مي‌داديم.
شعرخواني در محضر امام خميني (ره)
اشعري همچنين يادِ خاطره‌اي از شعرخواني در محضر امام خميني مي‌افتد و مي‌گويد: «وقتي امام خميني (ره) در قم تشريف داشتند، برادرم شعري درباره روحانيت سروده بود و من اين شعر را در محضر امام خواندم؛ اوايل انقلاب كه ايشان قم تشريف داشتند، رفتيم بالاي پشت بام، خدمت امام و اين شعر را خواندم:
انقلابي كه به استثناي روحانيت است برخلاف مذهب و مبناي روحانيت است
از گلوي امپرياليسم هر روزي بلند نغمه‌هاي جنبش منهاي روحانيت است
اين تز منهاي آخوند، نقش استعماري است اين ره سمپاشي اعداء روحانيت است
بود فيضيه سرآغاز قيام باشكوه انقلاب از نطق عاشوراي روحانيت است
رهبر اين انقلابِ ما خميني هست و بس آن كسي كه آيت عظماي روحانيت است
بشكند دست تروريسمي كه در روز و شبان در پي نابودي اعضاي روحانيت است
حتي شعر اين شعر را بعدا در مجلسي در محضر مرحوم آيت الله گلپايگاني خواندم، ايشان خيلي خوششان آمد و لطف كردند.»
حاج حسن اشعري همچنين خاطره ديگري از مداحي در محضر رهبر معظم انقلاب را به ياد مي‌آورد و مي‌گويد: چند سال قبل روز ميلاد حضرت زهرا سلام الله علي‌ها در محضر مقام معظم رهبري بوديم كه اين افتخار نصيبم شد كه خدمت ايشان شعري را خواندم. ايشان هم مرا مورد لطف قرار دادند و پرسيدند «شعر از كيست؟» گفتم شعر آقاي رسول‌زاده كاشاني است. از ويژگي‌هاي مقام معظم رهبري اين است كه خودشان استاد شعر و ادب هستند و اگر اشعار از نظر شكل يا محتوا ايرادي داشته باشد، ايرادهاي اساسي را بدون تعارف به مداح يا شاعر مي‌گويند و تذكر مي‌دهند.
پندي كه از استاد آويزه گوشم كرده‌ام
اين پيرغلام حسيني كه پيش از اين نيز از سوي بعثه مقام معظم رهبري به عمره و عتبات مشرف شده است، درباره دقت نظر در محتواي اشعار و روضه‌ها مي‌گويد: يكي از اساتيد مي‌فرمود كه بدون توجه به جمعيت، روضه را شروع كن، و حتما بدان كه اولين مستمع حضرت زهرا است و خودشان كمك مي‌كنند و ماهم همين نكته را آويزه گوش خودمان كرده‌ايم. جلسه را با اين انگيزه شروع مي‌كنم و همين موضوع سبب مي‌شود كه در انتخاب شعر‌ها و روضه‌ها دقت كنيم.
اهل بيت را رنجيده نكنيم
اين پيرغلام حسيني توصيه‌ها و پيشنهادهايي نيز براي مداحان جوان دارد. او معتقد است: عزيزاني كه نوجوان هستند و اين راه پرافتخار را انتخاب كرده‌اند شعرهاي سازنده و آموزنده انتخاب كنند. اهل بيت را رنجيده نكنند. شعرهايي كه عُرف نمي‌پسندد نخوانند. شعرهاي وزين و سنگين انتخاب كنند و با اساتيد در ارتباط باشند. جوانهاي ماتشنه معارف اهل بيت‌اند شعر‌ها بايد با نهضت و انقلاب ايران همخواني داشته باشد و شعري باشد كه مسلمان و شيعه از آن احساس سربلندي كند.
مهم‌ترين دعا، مهم‌ترين آرزو
او از آرزو‌ها و دعاهاي خويش هم براي ما مي‌گويد: مولا فرمود كه چه مومن چه منافق شب اول قبر حضرت امير (ع) را مي‌بيند. تمام آرزويم اين است كه شب اول قبر، مولا با ديدنم خوشحال شود و جلوي ايشان سرافكنده نباشم.
